Odbiornik telewizyjny „Białoruś” od października 1954 do maja 1956 roku produkował Mińskie Zakłady Radiowe. Telewizor posiada 19 lamp oraz kineskop typu 31LK2B o średnicy ekranu 31 cm i widocznym rozmiarze obrazu 180x240 mm. Telewizor jest przystosowany do odbioru tylko jednego (pierwszego) programu (kanału) telewizyjnego, ale z możliwością wymiany jednostki HF na odbiór 2 lub 3 programu i posiada czułość 800 μV. Rozdzielczość na środku ekranu to 450 linii. Pobór mocy 220 W. Wymiary urządzenia to 440x435x545 mm. Waga 35 kg. Układ i projekt telewizora „Białoruś” jest podobny do telewizora „Avangard”. Główne pokrętła sterujące znajdują się z przodu urządzenia. Zakład wyprodukował około 3 tysięcy telewizorów „Białoruś”.

Zdjęcie telewizji &quot;Białoruś&quot; zostało dostarczone przez Władimira Berberowa z Mińska i opowiedziało tę historię.

W 2016 roku sumienny obywatel, zwykły robotnik, zadzwonił do muzeum (Muzeum Petrus Brovka, Mińsk) i powiedział, że przez kilka miesięcy ma telewizor przy koszu na śmieci, który, sądząc po talerzu, należał do Petrusa Brovki. Jeśli przypomnimy sobie pierwszą dużą płytę VIA „Pesnyary”, to piosenka „Alexandrina” to słowa Brovki, więc jest to u nas dobrze znane nazwisko. Ogólnie rzecz biorąc, pracownik przyniósł telewizor do muzeum, a nawet zarobił trochę pieniędzy. Telewizor został zaprezentowany Brovce 25 czerwca 1955 roku. Historia jest smutna tylko z powodu naszej krótkiej pamięci. Szkoda, że ​​telewizor z tablicą darowizny dla znanej osoby mógł wylądować w koszu. Co więcej, w 1955 roku telewizor był wspaniałym prezentem! Ten telewizor miał szczęście, że świadomy człowiek zauważył go wcześniej niż zbieracze złomu.

Czarno-biały odbiornik telewizyjny „Białoruś”.